OPINIELonden – Het is een
bekend romantisch scenario: een vrouw stapt uit bed, trekt het witte
overhemd van haar man/vriend aan en ziet er direct cool en sexy uit. Nog
zo’n voorbeeld van een kledingstuk dat vrouwen graag lenen: mannenblazers.
Datzelfde geldt voor sweatshirts, t-shirts en andere mannelijke items die
oversized zijn zonder dat het vrouwelijke silhouet erin verdrinkt. De term
‘boyfriend fit’ heeft zijn naam te danken aan dit scenario. Waarschijnlijk
een slim idee van een marketingbureau dat een spijkerbroek of soortgelijk
product aan het andere geslacht wilde verkopen.
Maar ik dwaal af, want dit is geen verhaal over kleding ruilen tussen
mannen en vrouwen. Vrouwen die mannenkledingstukken dragen is al langere
tijd gewoon. Wat dat een stuk minder is; ontwerpers die vrouwencollecties
maken en nu ook een lijn voor mannen lanceren. Eerder hadden modelabels die
vrouwelijk ‘klonken’ of waren vernoemd naar hun vrouwelijke oprichtster
geen kans van (commercieel) slagen op de herenmodemarkt. Maar die tijd
lijkt voorbij.
Ontwerpers als Stella McCartney, Isabel Marant, Nanushka, Lululemon en zelfs Celine, The Row en Chanel hebben een mannenlijn
gelanceerd (of gaan dat nog doen) voor het seizoen herfst/winter 2019. En
het staat buiten kijf dat ze dit nooit zouden doen als het geen financieel
voordeel opleverde.
Voor ontwerpers als McCartney is mannenmode een verlengstuk van de
vrouwelijke garderobe van het merk, en de collecties zijn dan ook
geïnspireerd door de ‘Stella-vrouw’. Bij Marant, hofleverancier van Parijse
boho-mode, werd de nonchalante filosofie die het merk kenmerkt moeiteloos
vertaald naar een mannencollectie, bestaande uit
comfortabele sweaters van mohair en contrasterend patchwork.
Mannenmode moest een mannelijke naam en identiteit hebben
Nog maar een decennium geleden moesten labels die mannen in hun kast
hadden hangen worden geïdentificeerd als mannelijk of genderneutraal om
succesvol te zijn. Perceptie was alles dat telde. Een logo als dat van
Lululemon, dat eruit ziet als de omtrek van een gecoiffeerde vrouw, zou
nooit worden beschouwd als mannelijk genoeg. Ondertussen werd de geliefde
yogabroek van het merk wel gewoon door mannen gekocht. Zelfs voordat het
officieel in de categorie mannenmode viel, was Lululemon al op weg om een
merk te worden waar beide geslachten terecht kunnen – vrouwelijk logo of
niet.
Terwijl de invloed van stereotypes afneemt en creatieve expressie aan
minder regels hoeft te voldoen, heeft mode een punt bereikt waarop de
definitie van traditionele mannen- of vrouwenmode is veranderd. Sinds de
lancering van Alessandro Michele’s eerste collectie voor Gucci, is het
volledig geaccepteerd dat geslacht niet zou moeten bepalen hoe iemand zich
kleedt.
Retailers omarmen nieuwe ideeën over gender
In Groot-Brittannië heeft warenhuis John Lewis de kledinglabels voor
‘jongens’ en ‘meisjes’ in de ban gedaan. H&M lanceerde in maart 2017 een
uniseks denimlijn. Selfridges kwam in 2015 met Agender: een mode pop-up
voor een genderloze toekomst. “Selfridges’ ambitie was om een plek te
creëren waar mannen en vrouwen samen konden winkelen, waar je kleren kon
kiezen als individu in plaats van als vrouw of man”, aldus Faye Toogood, de
ontwerper van de pop-up.
Genderneutraal is niet het hoogste doel
Dit betekent niet dat McCartney, Celine of ieder ander vrouwenlabel de
mannencollectie moet ontwerpen zonder de man – de eindconsument – in
gedachten te houden. Toen de collectie van McCartney voor het eerst in de
winkels hing, was het niet direct een succes. De verkoop was uitdagend,
mogelijk doordat het merk voorheen altijd bekend stond om de
damescollectie, of misschien omdat deze niet meteen in de smaak viel.
Wanneer een ontwerper in een bepaald marktsegment populair is, wil dat niet
automatisch zeggen dat dit ook zo zal zijn in een nieuwe markt. Moeten we
een kledingstuk immers niet beoordelen op pasvorm, proportie, kwaliteit,
prijs, materiaal en trend?
Aan het einde van de dag is het product meer bepalend voor een merk dan
het geslacht van haar klanten. Toen de mannenlijn van McCartney debuteerde
tijdens Paris Fashion Week, werden de kleren omschreven als
‘gedeconstrueerde klassieke, tijdloze stukken’ die zowel mannen als vrouwen
konden dragen. Wat je ook zoekt, wanneer kleding moeiteloos zit en wordt
beoordeeld op alle vlakken, is dat alles wat telt. Anders wordt het een
kwestie van vraag en aanbod.
Dit artikel verscheen eerder op FashionUnited UK. Vertaling en
bewerking vanuit het Engels: May-Anne Oltmans
Foto: Gucci
Bron: Fashion United
