VERSLAG Het was even afwachten of het door kon gaan, maar: the show must go on. Dus vond gister de jaarlijkse afstudeershow van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten plaats in Den Haag. Een spectaculaire show van getalenteerde studenten die hun werk eindelijk mochten presenteren. Daar moest FashionUnited natuurlijk bij zijn.
Dansende modellen op blote voeten, mannen in deconstructed outfits en een designer die haar modellen op het podium aankleedt: er was genoeg te beleven. De show was, uiteraard, een stuk anders dan voorgaande jaren: op de binnenplaats van het KABK gebouw in Den Haag was een runway gecreëerd die genoeg afstand hield van het publiek, het publiek zelf was een stuk kleiner en overal werd handgel uitgedeeld.
Luide muziek en bijzondere acts
Terwijl bezoekers in afwachting van het begin hun champagne dronken en nieuwsgierige studenten zich achter de ramen verzamelden, vielen de lichten uit. Luide muziek klinkt door de speakers terwijl de eerste modellen de catwalk op lopen om de collectie van Hannakin Henriksson te presenteren. De modellen, gekleed in vooral creme-kleurige kleding, liepen rustig het podium op en kleedden zich om met de kleding die aan een waslijn hing. Andere was werd rustig opgevouwen. Sommige stukken hadden kleine geborduurde details die de veelal rustige outfits een unieke twist gaven. Ieder model draagt grove, dikke laarzen die wit zijn geverfd. De kledingstukken vallen los en wijd om de lichamen, het zijn vooral jurken en jumpsuits met ruime jassen eroverheen.
Na het kalme verloop van de eerste presentatie, vult de tuin zich onheilspellende muziek en lopen vijf lange slanke mannen de binnenplaats op: het werk van Hee Eun Kim. Elk model loopt een andere kant op, gekleed in deconstructed kledingstukken, veelal in monochrome kleuren zoals zwart, donkerblauw en wit. Nadat de modellen allen een rondje hebben gelopen verzamelen ze zich stuk voor stuk bij een grote steiger die bovenaan de trap staat, waar iedereen op klimt of naast gaat zitten — sommige roken rustig een sigaret. De hele presentatie heeft een futuristisch gevoel, zowel intrigerend als excentriek. Het mondkapje is terug te zien in de stukken, alhoewel een onpraktische versie, aangezien er ook gaten in het masker zitten. De mannen dragen voornamelijk broeken en jassen, één model draagt een onepiece. Het publiek kan de mannen rustig bekijken terwijl ze geruisloos bij de steiger zitten — voordat ze weer rustig het gebouw inlopen.
Direct daarna is er rustige piano muziek te horen terwijl vier modellen in ruime kledingstukken het podium oplopen en beginnen te dansen. Het design van de Nederlandse Inge Vaandering is aan bod. Terwijl de modellen rustig op de muziek bewegen, ieder op hun eigen tempo en op hun eigen plek, bewegen ze om elkaar heen op een manier waardoor het toch op een gezamenlijke dans lijkt. Een vijfde model deelt kleding uit en helpt de anderen terwijl ze zich, tijdens het dansen, ontdoen van bepaalde stukken en andere stukken weer aantrekken. De kledingstukken bestaan uit vooral verwassen kleuren, en vallen ruim om de modellen heen. Terwijl iedereen wegloopt, blijft een danser op het midden van het podium staan. Hij danst door, zijn kledingstuk danst mee alsof het een onderdeel is van zijn eigen lichaam, waarna hij rustig de andere dansers volgt. Een luid applaus volgt.
Haley Kim is als volgende aan de buurt. Samen met haar eerste model loopt ze het podium op. Terwijl ze het kledingstuk om het model bindt, een felle oranje two-piece die strak om het lichaam valt, lopen de andere modellen het podium op. De manier waarop Kim elk model helpt met het aankleden, geeft het publiek een unieke blik in het designproces van de stukken. Felle kleuren en florale designs komen veel terug. De jonge vrouwelijke modellen en hun jeugdige kledingstukken sluiten perfect op elkaar aan.
Als laatste is de Griekse Eva Dimopoulou aan de beurt. Dimopoulou zelf staat in een lange bordeauxrode jurk op het podium als DJ. Terwijl de muziek steeds harder wordt, lopen verschillende vrouwelijke modellen in lange jurken het podium op, elk design in één kleur. Opvallend zijn de schoenen die de vrouwen dragen: blokhakken, maar dan letterlijk, schoenen met een groot houten blok eronder. De vrouwen zijn ontbloot en bewegen langzaam op de muziek heen en weer, waarna ze eindigen in een gezamenlijke pose. Ze lopen rustig weg, Dimopoulou blijft rechtop staan, kijkt het publiek in en laat in een klap zowel de muziek als lichten uitvallen. Een krachtig einde, verwelkomd met een hard applaus.
Inge Vaandering wint de Keep an Eye Textile & Fashion Award
De afgestudeerden hebben ieder een eigen visie op hun design, wat terug te zien is in zowel hun stukken als in de manier waarop het gepresenteerd werd. De designs waren ieder uniek, apart en verbazingwekkend mooi: zeker met de kennis hoe de studenten in hun kleine studentenkamer hun werk moesten maken in plaats van in de ateliers van de KABK, geeft de show een extra bijzondere dimensie. De winnaar van de jaarlijkse Keep an Eye Textile & Fashion Award is de Nederlandse Inge Vaandering. De jury, gevormd door mode professionals Patrick van Ommeslaeghe en Branko Popovic vindt dat Vaandering de award dubbel en dwars verdiend heeft: “In haar sterke visie op materiaal en ontwerp schuilt een sterk kunstenaarschap, een belangrijke eigenschap voor deze tijd. Met behulp van de Keep an Eye Textile & Fashion Award kan zij investeren in de verdere artistieke en inhoudelijke ontwikkeling van haar praktijk.”
De avond eindigt met muziek, champagne en luid applaus. Trotse afgestudeerden lopen door het publiek, terwijl ze omringd worden door familie en vrienden alle bloemen, complimenten en knuffels ontvangen. Op de binnenplaats van de academie wordt het langzaam donker — maar de stralende gezichten van deze toekomstige designers doen dat teniet.
Beeld: Textile & Fashion – KABK via Vimeo
Beeld award: Peter Stigter voor Keep an Eye Foundation
Bron: Fashion United